Pierwsze dni w przedszkolu

Rozpoczęcie przez dziecko edukacji przedszkolnej, to bardzo ważny i przełomowy moment, gdyż wiąże się on niejednokrotnie z radykalną zmianą trybu życia.

Do przedszkola przychodzą dzieci o różnym poziomie przystosowania. Dla wielu z nich jest to pierwsze rozstanie z mamą, tatą, domem rodzinnym i pierwszy kontakt z grupą rówieśniczą. Małe dziecko ma niewielką odporność na różnorodne bodźce dochodzące z otoczenia, a dziecko wchodzące w nowe środowisko społeczne, jakim jest przedszkole, doświadcza działania wyjątkowo dużej ich ilości. W przedszkolu panują zazwyczaj inne zasady niż w domu, nauczyciel opiekuje się całą grupą dzieci, nie tylko jednym, trzeba dzielić się zabawkami, czekać na swoją kolej, jedzenie ma inny smak, niż to, które gotuje mama, a duża liczba dzieci przebywających w jednym pomieszczeniu sprawia, że poziom hałasu jest znaczny.

Mechanizmy adaptacyjne dziecka 3 – letniego nie są jeszcze w pełni ukształtowane. To sprawia, że proces przystosowywania się często przebiega z trudnościami, dzieci źle znoszą rozłąkę z rodzicami, długo przyzwyczajają się do nowego otoczenia.

Warunkiem skutecznego przebiegu adaptacji jest poczucie bezpieczeństwa. Wrażliwa psychika dziecka wymaga taktu, delikatności, odpowiedzialnych i przemyślanych działań. Nie wolno dziecka zwieść obietnicami. Wiedzą o tym nauczyciele, nie zawsze pamiętają rodzice. Trudna adaptacja dotyczy głównie dzieci trzyletnich, ale kłopoty mają także dzieci starsze rozpoczynające edukację przedszkolną.

Za nami pierwsze dwa tygodnie. Nie obyło się bez płaczu podczas rozstań z rodzicami, niektóre dzieci płakały również w ciągu dnia. Jednak większość nowych przedszkolaków radzi sobie już coraz lepiej. Poznając codziennie swoje panie i kolegów oraz  przedszkole i panujące w nim zasady pozbywają się stopniowo lęku przed nowym miejscem i nieznanymi ludźmi, a zaczynają czerpać przyjemność ze wspólnych zabaw i kontaktów z rówieśnikami. Jeszcze trochę, a zaczną postrzegać przedszkole jak swój drugi dom.